.

رودخانه لیلان / Leylan Chay

این رودخانه از ارتفاعات جنوبی آغ داغ و سهند سرچشمه می گیرد. جریان آب این رودخانه شمالی – جنوبی است و به رودخانه زرینه رود می ریزد( خاماچی). این رودخانه از روستاهای چون: گل چوان، احمدآباد، آلماچوان، کرمجوان، خراجو و... می گذرد(ستارنژاد، سعید).

در کتاب یونس مروارید که در سال 1360 به چاپ رسید چنین اشاره می شود: دبی سالیانه رودخانه در حدود 45 میلیون متر مکعب است. سیلاب های این رودخانه خسارات فراوانی به اراضی جنوبی و شرقی گاودول وارد می کند ولی در عوض رسوبات قابل ملاحظه ای که در کشاورزی این منطقه خیلی مفید است برجای می گذارد.

و در کتاب خاماچی که در سال 1370 چاپ شده دبی سالیانه رودخانه لیلان در حدود 63 میلیون متر مکعب نوشته شده است.

رودخانه لیلان چای نقش بسیار مهمی در منطقه مراغه دارد به طوری که ریشه در باور و فرهنگ مردم منطقه نیز رسوخ نموده است و در قدیم مراسم های خاصی مثل " مراسم کل دویوشدیرمک" و یا مراسم چهارشنبه سوری در حاشیه این رودخانه برگزار می شد(مقاله فولکولور منطقه سهند، ستارنژاد).

ملکان

 یکی از مناطق قدیمی آذربایجان شرقی است و آثار به دست آمده از بقایای شهر تاریخی سبلان و منطقه ملک کندی(ملکان) نشان می دهد که این منطقه روزگاری دارای تمدنی باشکوه بوده است و آثار به دست آمده از آن به روزگار ساسانی باز می گردد. دریاچه ملکان و پل دختران از جاذبه های طبیعی و تاریخی شهرستان ملکان به شمار می آیند

مَلِکان یکی از شهرهای استان آذربایجان شرقی و مرکز شهرستان ملکان است. این شهر با ۲۳٬۹۸۹ نفر جمعیت در سال ١٣٨٥ ، به عنوان دوازدهمین شهر پرجمعیت استان آذربایجان شرقی محسوب می گردد. نام قدیم شهر ملکان، «ملک کندی» بوده است که پس از تبدیل آن به شهر، به نام کنونی تغییر نام داد. این شهر در ٤١ کیلومتری مراغه، ١٤٣ کیلومتری تبریز و ٦٥٨ کیلومتری تهران واقع شده است.

درباره تبریز :

تَبْریزْ یکی از شهرهای بزرگ ایران و مرکز استان آذربایجان شرقی است. این شهر بزرگ‌ترین شهر منطقهٔ شمال غرب کشور و قطب اداری، ارتباطی، بازرگانی، سیاسی، صنعتی، فرهنگی و نظامی این منطقه شناخته می‌شود. براساس آخرین سرشماری مرکز آمار ایران که در سال ۱۳۸۵ صورت گرفته، شهر تبریز با جمعیتی بالغ بر ۱٬۳۷۸٬۹۳۵ نفر چهارمین شهر پرجمعیت ایران پس از شهرهای تهران، مشهد و اصفهان محسوب می‌گردد. این شهر به‌دلیل جای‌دادن بسیاری از کارخانجات مادر و بزرگ صنعتی در خود و نیز وجود بیش از ۶۰۰ شرکت قطعه‌ساز در آن، دومین شهر آلوده و نیز دومین شهر صنعتی کشور پس از تهران به‌شمار می‌رود و به‌دلیل صنعتی‌بودن، یکی از مهم‌ترین شهرهای مهاجرپذیر ایران محسوب می‌شود. پس از بهره‌برداری از آزادراه نبی‌اکرم، میزان مسافرپذیری تبریز روبه افزایش نهاد و این شهر پس از مشهد به‌عنوان دومین شهر مسافرپذیر کشور مطرح گردید. به‌جهت ریشه‌کنی تکدی‌گری از تبریز، این شهر به‌عنوان شهر بدون گدا شناخته می‌شود.